Tað henda upp ímóti 50% fleiri skaðar í ferðsluni um veturin enn um summarið. Tí mást tú altíð minnast til at kanna dekkini, tá ið veturin nærkast - og skifta tey, um neyðugt.

Akfør skulu altíð vera skødd eftir árstíð og veðri, og tú eigur altíð at koyra eftir umstøðunum. Er kalt í veðrinum, eigur frostløgur eisini at vera á kølaranum.

Foyrurnar í dekkunum skulu vera minst 1,6 mm, men tað verður viðmælt at skifta dekkini, tá foyrurnar eru grynri 3,5 mm. Hetta er galdandi fyri bæði vetrardekk og píkadekk.

Loyvt er at brúka píkadekk frá 16. oktober til og við 30. apríl.

Bilar tyngri enn 3500 kg eiga at hava ketur til taks.

Tryggja tær nøktandi vegatak í mun til førið.

Umstøðurnar kunnu broytast munandi, hægri tú kemur upp. Ansa tí eftir, tá tú til dømis koyrir millum bygdir.

Ikki er loyvt at nýta summardekk í tíðarskeiðinum frá 1. desember til 30. apríl, uttan so, at akfarinum er tryggjað nóg gott vegtak, tá hálka er – til dømis við ketum.

Í hesum tíðarskeiði eigur tú at nýta vetrardekk ella píkadekk heldur enn summardekk.

Um hálka er orsøkin til, at ein bilur við summardekkum fær skaða í vetrartíðarskeiðnum, er ikki vist, at tryggingin tekur við. Tí ráða vit tær til at koyra við heilársdekkum ella vetrardekkum frá 16. oktober til 30. apríl.

Ikki er loyvt at nýta píkadekk í tíðarskeiðinum frá 1. mai til 15. oktober. Tó kunnu neyðsendarakfør og akfør, ið verða nýtt í sambandi við vetrarhaldið hjá landi og kommunum, nýta píkar, tá ið hálka er – eisini uttanfyri vetrartíðarskeiðið. Sama er galdandi fyri bilarnar, sum heimarøktin nýtur.

Vilt tú tryggja tær, at bilurin er klárur til veturin, kanst tú fara til vetrareftirlit við honum. Tú kanst eisini kanna bilin har heima: 

• Kanna viskararnar. Vetrarveðrið við kava og salti krevur nógv av viskarunum. Kanna um gummi er heilt og reinsa tað um neyðugt.
• Fyll kølara- og sprinklaravætu á bilin. Vætan skal vera frosttrygg.
• Kanna um nóg mikið av streymi er á battaríunum. Flestu bilar koyra við battaríum, sum eru 50-70 prosent lødd, og orkuførið lækkar, tá kuldin veksur. Vetrarhálvárið krevur samstundis eyka streym til ljós, útlufting, seturhita, vindeygaviskarar o.s.fr.
• Skift oljuna. Tjúkk motorolja er trek at draga hjá motorinum ein vetrarmorgun.

Skalt tú uttanlands við bilinum, skalt tú halda teg til galdandi reglurnar um vetrardekk í tí landinum, har tú koyrir. Í Svøríki er tað t.d. lógarkrav at koyra við vetrardekkum, tá tað er kavi, krapi ella ísur á vegnum – eisini fyri húsvognar og viðfestivognar. Í Týsklandi er tað lógarkrav at koyra við vetrardekkum um veturin – men tað er ikki galdandi fyri húsvognar og viðfestivognar.

Skalt tú uttanlands við bili um veturin, er ráðiligt at kanna lóggávuna í teimum londunum, tú skal koyra ígjøgnum.

• Stilla útvarpið ella tendra tónleikin, áðrenn tú byrjar at koyra 
• Ikki leita eftir lutum, sum tú missir niður. Bíða til tú ert komin fram – ella koyr til viks, steðga og leita
• Um børnini órógva, steðga so og sissa tey, áðrenn tú koyrir víðari 
• Mást tú lesa ella senda sms, teldupost og tílíkt, koyr tá fyrst til viks og steðga 
• Koyrir tú við bilførara, ið brúkar handhildna telefon – mótmæl!

Brúka ongantíð handhildna telefon, meðan tú koyrir bil.

Mást tú tosa í fartelefon, nýt so eina handfría - og bert til stuttar og einfaldar samrøður, sum ikki eru krevjandi.

Steðga á tryggum staði, um ein samrøða krevur títt uppmerksemi.

Mótmæl, um bilførarin lesur/skrivar sms ella tosar í eina handhildna telefon.

Brúkar tú handhildna fartelefon, meðan tú koyrir bil, kann tað millum annað hava við sær, at: 

• tú dugir verri at tulka ferðsluna
• Reaktiónstíðin og steðgilongdin gerast longri
• Tú kanst missa tamarhaldið á bilinum, og í ringasta føri koyra út av vegnum ella í mótkoyrandi farbreyt
• Tú mást býta uppmerksemið millum at koyra bil og samrøðuna. Tá fært tú ikki hugsavna teg nógv væl um bilkoyringina og ferðsluna rundan um teg

Um tú etur ella drekkur, meðan tú koyrir bil, kann hetta eisini hava við sær gáloysni. Vanliga mást tú gera klárt við at pakka út ella skrúva proppin av. Tað krevur, at tú sleppur róðrinum og hyggur burtur av vegnum, bæði tá tú gert klárt, og tá ið tú etur ella drekkur. Missir ella stoytir tú niður, gerst tú uppaftur meiri gáloysin.